Jedyne co pamiętam z wczorajszego wieczoru to tę śliczną dziewczynę z recepcji, która się do mnie uśmiechnęła i życzyła mi miłego wieczoru. Musiałem brać cos dziwnego, bo śniły mi się ptaki i działa plazmowe.

Co za burdel… Wszystko rozwalone, nie ma nikogo i jeszcze ci dziwni ludzie, którzy mnie gonili po korytarzu. Zwijam się stąd. Muszę sprawdzić ten ośrodek, w którym podobno mieszkali jacyś turyści. Może oni coś wiedzą. W najgorszym razie wynajmę domek lub namiot, żeby się przespać.

Znalazłem recepcjonistkę, rapera i laskę z ochrony. Powiedzieli, że wybuchła jakaś epidemia, ludzie zmienili się w chodzące trupy i niszczą wszystko co popadnie. Musimy działać razem żeby się z tego jakoś wykręcić. Przede wszystkim potrzebujemy sprzętu – śruby, nity, kołki, narzędzia powinny się przydać. Generał mówił, że można to znaleźć u Spina.

Fajnie, że mamy już sprzęt. Musimy go teraz w coś spakować. Dobrze by było, żeby nasz środek lokomocji zmieścił sporo dodatkowych osób. Widziałem ich postój w okolicy osiedlowego lotniska.

Mamy to. Jest tylko jeden problem. Od Wała przeszkód jeszcze pewnie przed nami, a Bez Paliwa chyba nie damy rady.

- Pozwolę Wam zatankować, ale pod jednym warunkiem…
- Tak?
- Musicie odebrać moją przesyłkę od Jugoila za rogiem.

Podobno tam gdzieś nad jeziorem jest grupa Węgrów, którzy czekają na pomoc. Zamknęli się dość szczelnie, ale idzie do nich cała pielgrzymka zombie przyciąganych przez świecącą figurę.

Jak to się dzieje, że my wszyscy jesteśmy odporni na ich ugryzienia? Musimy zbadać krew. Jak nam się uda wymyślić szczepionkę, to może dostaniemy tę słynną szwedzką nagrodę.

Mamy to. Jest szczepionka. Teraz trzeba znaleźć ludzi, którzy mogą z niej skorzystać. Jak ich znaleźć? Potrzebujemy kogoś, kto dużo wie i jest zaufany. Tak jak barman Józef, z którym zawsze można było długo pogadać na każdy temat. Ostatnio widziałem go jak wylegiwał się w słońcu na leżaku.

Boli, ała, ratunku! Potrzebuję doktora. Jest jeden, który na pewno żyje, bo jest żołnierzem i świetnie rzuca jagodami, które przypominają jabłka. Można powiedzieć, że jest w tym śmiertelnie skuteczny.

Panie władzo, Pan musi nam pomóc, to jest w końcu zombie apokalipsa. Jak nie chce Pan walczyć razem z nami to ja szybciutko podejdę z Panem te parę kroków do magazynku z bronią.

Skoro mamy już wszystko, możemy wyruszyć w podróż – szukać miejsca wolnego od zombie. Tylko co my będziemy jeść po drodze? Chyba musimy znaleźć jakiś sklep. Trzeba zdobyć prowiant na nadchodzący Tydzień Zombie.